Op 3 november 2022 is er weer een jaarlijkse begrotingsraad, waar het college naast haar collegeprogramma voor de komende vier jaar presenteert, ook de bijbehorende begroting aan de raad voorlegt.

Een gelegenheid voor politieke partijen om terug te kijken op het afgelopen jaar en de wensen en eisen mee te geven voor de komende periodes.

Hieronder treft u de Algemene Beschouwingen van Echt voor Ridderkerk (EvR) aan, welke ook schriftelijk zijn ingediend door de fractie.

EvR  Algemene Beschouwingen Begrotingsraad 3 november, 2022

Inleiding

In de afgelopen acht maanden is er hard gewerkt aan het vormen van een college, het schrijven van een coalitieakkoord en een collegeprogramma, uiteraard voorzien van de nodige financiële onderbouwingen. Maar ook de overige financiële rapportages, zoals de begrotingen, tussenrapportages en dergelijke, werden opgesteld. Chapeau aan dit college dat zorgt voor mooie plannen in een prachtige, vaak zeer visuele, layout.

Uiteraard gaat er ook een woord van dank naar onze griffie; die in al die acht maanden ook voor ons een steun en toeverlaat is geweest. Als laatste een woord van dank aan al die ambtenaren die zo hard aan het nieuwe collegeprogramma en alle financiële rapporten hebben gewerkt. Wij wensen hen veel sterkte toe met de situatie rondom de BAR-organisatie en geven hen het advies mee dat zij deze situatie ook als een kans kunnen zien. Een kans om bijvoorbeeld in of sec voor een prachtige gemeente als Ridderkerk aan de slag te gaan. Een Ridderkerk waar hard gewerkt wordt aan de toekomst.

Toekomst van Ridderkerk

En dan neem ik u allen graag mee op reis. Op reis de toekomst in van een prachtig Ridderkerk. Een reis aan de hand van het leven van een peuter in Ridderkerk die hier opgroeit tot jongeman en vader van een gezin, met alle successen en uitdagingen van dien.

Peuter/kleuter fase
Een Ridderkerk waar een kleine, jongeman van een jaar of twee, Evert genaamd aan de hand van zijn moeder wandelt in het centrum van Ridderkerk. Een bruisend centrum, met volop winkels en  gezellige horeca, waar speeltoestellen zijn voor kleine kinderen, waar hij samen met zijn moeder veilig kan winkelen, een ijsje kan eten, op sommige dagen muziek kan luisteren, boekjes in de bibliotheek kan uitzoeken. Evertje ziet daar een dame in een rolstoel naar een klein huisje rijden en zegt tegen zijn moeder: “ikke ook; ikke ook”, waarop zijn moeder zegt: “Nee, Evertje, dat is een openbaar, zelfreinigend toilet voor mensen met een beperking. Deze is er ooit gekomen door een motie van EvR. En daarbij, jij bent net naar het toilet geweest en we gaan nu naar huis”.  En vervolgens stappen Evertje en zijn moeder op de bus die hem naar zijn eigen woonwijk Bolnes brengt.

Een Bolnes dat groen en veilig is, waar geen overlast is van onkruid, drugshandel of criminaliteit. Waar de buurtpreventie heel actief is, waar mensen elkaar kennen en respecteren. Waar goede ontsluiting is voor de mensen die daar wonen en geen overlast van veel vrachtverkeer.

Thuisgekomen kan Evertje veilig spelen met andere kindjes in de wijk. Er is altijd wel wat te beleven en er zijn genoeg kinderen van zijn leeftijd die ook net als hij naar een IKC gaan. Zijn vriendje uit de straat, die uit een ander land komt en onze taal nog niet zo goed spreekt, wordt goed begeleid om taalachterstand te voorkomen. Ook zijn beide ouders zijn goed in beeld en worden geholpen bij de inburgering, het vinden van werk en het machtig worden van onze taal, zodat zij volop mee kunnen doen aan de Ridderkerkse samenleving.

Wanneer Evertje vijf jaar is geworden verhuizen zijn ouders naar de wijk ’t Zand. Evertje sport graag en ook op zijn nieuwe IKC De Botter worden de gymlessen in een prachtige gerenoveerde sporthal Drievliet gegeven. In deze sporthal is een groot sportaanbod, zijn er mooie kleedkamers en douches, prachtige horeca en is ook de wijkvereniging Drievliet-’t Zand gehuisvest. Zij beschikken daar over een grote ruimte, die middels schuifwanden in drie verschillende ruimtes te verdelen is, waar bewoners van de twee wijken een gevarieerd programma aangeboden krijgen voor zowel jong als oud. Waar altijd een kop koffie gedronken kan worden en mensen die zich eenzaam voelen terecht kunnen voor een luisterend oor. De ouders van Evertje komen hier graag om een kaartje te leggen, of om te dansen of om andere mensen te ontmoeten.

En dat allemaal dankzij een motie welke in 2022 in de gemeenteraad was aangenomen om het college, in overleg met wijkvereniging Drievliet-’t Zand, een onderzoek te laten uitvoeren om deze vereniging te huisvesten in de Sporthal aldaar.

Evertje is toe aan zwemles en hij kan snel beginnen omdat er nauwelijks een wachtlijst is. Hij zwemt in een prachtig zwembad, dat modern en duurzaam is en waar veiligheid en hygiëne hoog in het vaandel staan. Via schoolzwemmen ziet Evertje kans om ook zijn B-diploma te behalen.

Teenager fase
Evert groeit op tot een geweldige tiener die naar de middelbare school gaat. Een middelbare school waar het fijn leren is, waar er veel aandacht is voor veiligheid, drugspreventie, het voorkomen van schulden en waar er een goed contact is met zijn ouders. Ook zijn er diverse andere faciliteiten in de buurt waar hij, als teenager, lekker ‘los’ kan gaan op zijn tijd.

Natuurlijk  is Evert een puber, die soms botst met zijn ouders. Daar kunnen zij tegen, omdat zij vooral blij zijn, dat hij zich verweert om te experimenteren met drugs dan wel met vapen. Niet altijd even makkelijk voor hem om soms die groepsdruk te weerstaan! Gelukkig krijgt het gezin af en toe steun van het goedwerkende Wijkteam Ridderkerk.

Evert heeft het naar zijn zin in Ridderkerk. Er is naast het sporten wat hij doet veel te doen voor de jeugd van Ridderkerk. Er zijn filmmiddagen of -avonden, er is een soos, er is voldoende aanbod op het gebied van kunst en cultuur, muziek en evenementen. Kortom, Ridderkerk bruist.

Vooral tennissen vindt hij leuk. Maar op school hoorde hij dat het klasgenootje Evéra de contributie van de tennisvereniging niet kon betalen. Dat vertelde hij aan zijn moeder. Gelukkig wist zij, dat de moeder van Evéra van een bijstandsuitkering leeft. Dus tipte zij Evéra’s moeder om eens met de gemeente te gaan praten, want die had voor mensen, die van een uitkering leefden, een geldpotje beschikbaar. En ja, enkele weken later speelde Evert en Evéra de eerste wedstrijd tegen elkaar!

Weer wat later loopt Evert zijn eerste snuffelstage; uiteraard bij een Ridderkerks bedrijf. En hij heeft het enorm naar zijn zin. Evert wil later ook wel een eigen bedrijf starten; maar eerst maar meer leren en ervaring opdoen. Tijdens zijn stage leert hij een leuk meisje kennen, waarmee hij verkering krijgt.

Samen brengen zij in het weekend tijd door; op de sportclub maar ook in de moderne disco die Ridderkerk inmiddels rijk is. Evert heeft van het geld dat hij heeft verdiend met zijn bijbaantje een prachtige fiets bij elkaar gespaard. En samen met zijn vriendinnetje rijdt hij overal naar toe. En dat kan in Ridderkerk. Want de fietspaden zijn ruim, overzichtelijk, goed verlicht en sluiten goed op elkaar aan.

Huisje, boompje, beestje

Evert had zich op zijn 18^e jaar ingeschreven als woningzoekende bij de woningstichting; zo ook zijn vriendin. Rond de leeftijd van 22 -23 jaar zochten zij actief naar een starterswoning in Ridderkerk en gelukkig kregen zij er al snel één toegewezen. Er was immers een goed aanbod in Ridderkerk en eigen inwoners kregen ruim voorrang op de lokale woningmarkt. Een huwelijk volgde en nadat ze beiden een paar jaar hard hadden gewerkt en gespaard, was er een kleintje op komst. De prenatale zorg was prima te noemen. Al tijdens de zwangerschap werd er ruim aandacht besteed aan een kansrijke start voor de baby.

Ook na de geboorte konden Evert en zijn vrouw op het gebied van zorg en gezondheid overal goed terecht. Zij besloten ook om een hond te nemen. Hiermee konden ze flinke wandelingen maken en in de wijk waar zij woonden was een prachtig honden losloopgebied. Wandelen met de kleine en de hond in het Oosterpark was een ware beleving. Het prachtige Essenlaantje, het gevarieerde aanbod aan groen, het geluidscherm dat zorgde voor minder geluidsoverlast. Een park waar iedereen naar hartenlust kon recreëren. Ja, Evert en zijn vrouw hielden van Ridderkerk. De parel aan de Maas.

Natuurlijk werd er in Ridderkerk geen hondenbelasting geheven, want iedere hondenbezitter in Ridderkerk nam de verantwoordelijkheid om de ontlasting van de eigen hond(en) op te ruimen.

Alleen was het wel heel zielig dat er rond Oud en Nieuw zo weinig rekening werd gehouden met overlast van vuurwerk. Gelukkig had EvR destijds ingediend een motie om middels de APV de vuurwerkvrije zones uit te breiden en zo vuurwerk te verbieden rondom maneges, dierenverblijven, kinderboerderijen, het NME-centrum, natuur, parken, enzovoorts. Veel dieren ervaren immers enorme stress of raken in paniek van al dat knallen. Gelukkig waren Ridderkerkers voorstanders van dierenwelzijn en had de gemeenteraad ingestemd met de motie en had het college daar gehoor aan gegeven.

Een eigen huis; een plek onder de zon
Door de komst van de kleine en de hond was de starterswoning te klein geworden, daarom besloten Evert en zijn vrouw een eigen huis te kopen. Door de goede doorstroming in Ridderkerk, was het aanbod eengezinswoningen voldoende te noemen. En al snel waren zij eigenaar van een duurzame woning in de wijk Slikkerveer. Voordat zij dat huis betrokken, isoleerden zij de woning naar de categorie B, dankzij een mooie subsidie die èn de landelijke èn de gemeentelijke autoriteiten hen aanboden.

Tegenslagen

Helaas kregen Evert en zijn vrouw een jaar later te maken met een tegenslag. Evert kwam zonder werk te zitten en al snel zagen zij in dat ze hulp nodig zouden hebben om niet in de (financiële) problemen te komen. Gelukkig konden zij daarvoor ook terecht bij de gemeente. Eén loket om met al hun vragen naar toe te gaan en hulp te krijgen. Integrale hulp wel te verstaan.

Een nieuwe baan liet helaas nog op zich wachten en Evert kwam in de bijstand terecht. Ondanks al zijn pogingen om snel weer aan het werk te komen. Echter, nu had hij een klantmanager die samen met hem zocht naar de meest geschikte baan en die beschikte over een groot netwerk aan bedrijven. Ook aan de opgelopen schulden werd gewerkt. En dat was hard nodig, want er ontstonden spanningen in het gezin wat effect begon te krijgen op de kleine in het gezin en de fijne relatie die Evert met zijn jeugdliefde had.

Gelukkig kreeg Evert een omscholingstraject aangeboden en kon hij in een geheel andere branche aan het werk en kwamen hij en zijn gezin uit een dal geklommen. Er was weer hoop op een mooie toekomst.

Maar ondanks dat alles hielp Evert ook anderen. Zo hoorde hij van zijn gescheiden vriend Bart, iemand met een bijstandsuitkering, dat hij graag met een nieuwe vriendin zou willen samenwonen. Maar Bart was bang dat dit bestraft zou worden met een korting op de bijstandsuitkeringen. Dat risico wilde hij niet lopen; want stel je voor dat het op niets zou uitlopen met zijn vriendin? Evert wist Bart te vertellen, dat hij van Echte Ridderkerkers had gehoord, dat dit in Ridderkerk niet meer zo was. Dankzij een motie mochten zij eerst een periode van zes maanden proef samenwonen. Als het beviel, dan pas werd de uitkering aangepast. Bart vond dit reuze fijn en sociaal en kon deze periode goed gebruiken om zijn nieuwe partner veel beter te leren kennen. In de gemeente Tilburg had men eerder al daarvoor een pilot van een jaar gedraaid en de resultaten waren zo goed te noemen, dat men het daar al in het reguliere beleid had opgenomen. Hoe fijn is dat?

Maar terug naar Evert. Samen met zijn vrouw en hun kindje konden ze in het Centrum van Ridderkerk fijn boodschappen doen, was er volop aanbod van winkels, horeca en evenementen. Kon er een ijsje worden gegeten, uit eten worden gegaan, kon Sinterklaas worden verwelkomd door een nieuwe burgemeester van Ridderkerk! En na afloop fietsten zij veilig terug naar huis.

Evert en zijn (groot)ouders
De opa en oma van Evert waren nog zeer actief en in lichamelijk goed conditie en kwamen zeer regelmatig op de fiets een bezoekje brengen aan hun kleinkind. Hoe kon dat ook anders? Op verschillende plaatsen in Ridderkerk stond fitness- en sportapparatuur in de buitenruimte, opdat jongeren én ouderen meer konden bewegen en daardoor fysiek beter in balans raakten of bleven. Opa en oma maakten daar regelmatig gebruik van.

Samen met zijn ouders waren Evert en zijn vrouw ook blij, dat het centrum gemakkelijk van verschillende kanten kon worden bereikt. Ofschoon er wel wat gratis parkeerplekken waren, steunden zij de pogingen van de winkeliers van het winkelcentrum om meer gratis parkeerplekken te positioneren.

Evert vroeg ook aan zijn vader hoe het stond met het klimaat. “Ja, een lastig onderwerp”, zei Everts’ vader. “Want de belangen tussen verschillende partijen met verschillende meningen waren groot. Bovendien waren de klimaatdoelen veelal achter bureautafels bedacht met doelen, die niet (altijd)  gecheckt werden op haalbaarheid en betaalbaarheid. Ook de lokale  overheid heeft vele doelen, maar zij houden hun mond wijselijk dicht als het om de centen gaat.  En welke cijfers waren echt  of bewust erger gemaakt dan noodzakelijk? Soms moet je overdrijven, want anders geloven ze je niet.  Bovendien weigeren overheden te praten over bevolkingspolitiek, want juist de bevolkingsgroei zorgt voor meer uitstoot. Daar branden politici hun handen niet aan, Evert”; aldus zijn vader.

Evéra, vrijgezel met een leuke baan en actief in de lokale politiek, kwam Evert weer eens tegen. Zij wisselden de vele jaren met elkaar uit nadat zij beiden hun “tenniscarrière” hadden afgesloten. Zij vond het gaaf in Ridderkerk te wonen. Zij zette zich in voor de gemeente zelf door in de lokale politiek actief te zijn. “Zeg Evert, jij hebt toch kennis van financiën?”, vroeg zij aan hem.
Evert hield zich niet zo bezig met politiek, maar op haar verzoek keek hij met een financieel hart naar de financiën van de gemeente en zei: “Noch dit jaar, noch volgend gaven de gepresenteerde begrotingscijfers een positief resultaat. Met andere woorden: er ging meer uit dan wat er binnenkwam. Ze maakten de begroting sluitend door uit de spaarpot van de gemeente geld te onttrekken. En dat gaat over vele miljoenen!”, aldus Evert.

Evéra nam zich voor om tijdens de begrotingsraad de volgende vraag te stellen aan het college:

Vraag aan het College:

Wanneer gaat u een begroting presenteren waarin de inkomsten voldoende zijn om de uitgaven te dekken zonder uit de reserves te hoeven plukken?

Wat een mooie toekomst hebben we in petto voor Ridderkerk. Maar ne weer terug naar het heden; de realiteit.

Ridderkerk in het heden

In het collegeprogramma staan mooie plannen; de één wat beter SMART gedefinieerd dan de ander. Veel van ons eigen verkiezingsprogramma vinden wij terug in de plannen van het college; daar zijn wij blij om. Wij hebben dan ook het vertrouwen in dit college dat er mooie dingen worden gedaan voor Ridderkerk. En vertrouwen is goed; maar controle is beter. Dus wij zullen te allen tijde vinger aan de pols houden.

Daarbij dient EvR tijdens de begrotingsraad 2022 samen met diverse opstellers van moties verscheidene moties mede in. Deze moties hebben allemaal betrekking op een betere situatie voor Ridderkerk en haar inwoners; op dit moment of in de toekomst. Maar altijd voor een beter Ridderkerk! Want daar staan wij voor!

Wij verwachten daardoor een steentje te kunnen bijdragen aan een betere toekomst voor Ridderkerk en hopen dat het college dit ook zo vindt door deze moties te omarmen. Uiteraard wensen wij hen veel wijsheid, succes en kracht toe komend jaar.

Als laatste een woord aan dank aan de fracties welke met onze moties meedachten, die ons lieten mee denken met hun moties en uiteraard de fractieleden van EvR en de ondersteuners van de fractie voor het meedenken in deze Algemene Beschouwingen en alle moties.

Cora van Vliet
Fractievoorzitter Echt voor Ridderkerk